Wiele grzybów leśnych uwielbia rosnąć w pobliżu brzozy lub na niej. Wynika to z faktu, że to z tym drzewem grzyby tworzą silną mikoryzę, a warunki wzrostu są dla nich odpowiednie. Brzoza jest często używana jako wskazówka podczas poszukiwań, a gaje brzozowe są pełne grzybów. Doświadczeni zbieracze grzybów radzą, mimo wszystko, uważnie przyjrzeć się grzybom, ponieważ trujące gatunki rosną również w pobliżu brzóz, co może wywołać poważne zatrucie organizmu.
Spis treści
Leczniczy grzyb brzozowy Chaga
Bezpłciowa forma grzyba hubkowego nazywa się Chaga. Grzyb nazywany jest również czarnym brzozowym grzybem, ponieważ rośnie na pniach brzóz. Owoc nie ma wyraźnie określonych części i ma szary kolor z brązowym odcieniem. Gatunek ten jest uważany za pasożyta, ponieważ wchodzi w pęknięcia pnia w postaci zarodników, a następnie pasożytuje na nim.
Wnętrze owocu jest koloru brązowego z czerwonym odcieniem. Waga jednej części owoców może osiągnąć 3 kg. Zbierz go o każdej porze roku tylko ze zdrowych drzew. Następnie owoce suszy się, kroi na kawałki i wkłada do słoików.
Grzyb nie jest używany do gotowania, ale jest szeroko rozpowszechniony w medycynie ludowej. Jest więc stosowany w leczeniu raka, obniżaniu poziomu cholesterolu we krwi, normalizacji przewodu pokarmowego, przywróceniu centralnego układu nerwowego, poprawie odporności i leczeniu procesów zapalnych skóry.
Tak szerokie spektrum działania wiąże się z obecnością dużej liczby składników odżywczych, minerałów i witamin w kompozycji. Aby użyć Chagi, wywary i nalewki są przygotowywane z niej przez gotowanie owoców.
Możesz być zainteresowany:Jadalne Grzyby Rosnące na Brzozie
Oprócz Chagi istnieje wiele grzybów brzozowych, które rosną bezpośrednio na pniu. Boczniaki ostrygowate i miodowe, które są często stosowane w gotowaniu do przygotowywania różnych potraw, są powszechnie znane. Wśród boczniaków nie ma gatunków niejadalnych i trujących, ale na przykład zdjęcie i opis agarowego miodu należy dokładnie przestudiować, aby odróżnić go od fałszywego.
Boczniak ostrygowy
Ostrygi mają swoją nazwę, ponieważ ciała owocowe zwisają z pni brzozy. Są nie tylko smaczne, ale także zdrowe, ponieważ są często wykorzystywane przez gospodynie domowe do przygotowywania różnych potraw. Istnieje wiele odmian boczniaków, a najbardziej popularne to zwykłe, świętojańskie, płucne i pomarańczowe.
Boczniak ostrygowy, zwykły lub ostrygowy, jest dużym grzybem, którego średnica kapelusza sięga 30 cm, ma kształt muszli, z krawędziami skierowanymi do wewnątrz i gładką powierzchnią. Później staje się płaski.
Kolor jest zmienny, może być ciemnoszary z brązowym odcieniem, popielaty z jasnofioletowym odcieniem. Noga jest krótka, zakrzywiona, lekka. Miąższ owocu jest lekki i miękki, az wiekiem staje się bardziej rygorystyczny. Zwykły boczniak można spotkać od początku jesieni do początku zimy.
Możesz być zainteresowany:
Boczniak ostrygowy różni się od poprzedniego tym, że ma kapelusz mniejszego rozmiaru i lejkowaty. Kolor jest prawie zawsze jasny, z szarawym odcieniem. Miąższ jest biały i mięsisty, bezwonny i bez smaku.
Boczniak ostrygowy ma cienką czapkę w kształcie języka, z popękanymi krawędziami, beżową, której średnica sięga 8–9 cm. Miąższ jest zawsze cienki i elastyczny. Noga jest prawie niewidoczna, ma niewielkie owłosienie.
Charakterystyczną cechą ostrygowej pomarańczy jest jasnopomarańczowy kolor jej części owocowej. Kapelusz wyrasta na boczną część drzewa, ponieważ najczęściej ma nieregularny kształt z falistymi krawędziami. Powierzchnia czapki jest puchata.
W tej odmianie noga jest całkowicie nieobecna, a płytki są duże, szerokie i pomarańczowe. Smak i zapach słabego zgniłego. Grzyb jest uważany za niejadalny, ponieważ jest dość solidny i ma specyficzny smak i zapach. Mimo to młode owoce są nadal spożywane.
Możesz być zainteresowany:Grzyby Jadalne
Grzyby miodowe są nie mniej powszechne. Są często używane w kuchni i doceniane za ich smakowitość. Są one podzielone na lato, jesień i zimę, w zależności od maksymalnego plonu.
Grzyby letnie mają cienki kapelusz z obróconymi do wewnątrz krawędziami, które z wiekiem prostują się. Kapelusz jest pomalowany na żółto z brązowym odcieniem. Średnica nasadki nie przekracza 8 cm, a na całej jej powierzchni mogą pojawić się centryczne kółka wodne. Z biegiem czasu koła znikają.
Po wewnętrznej stronie czapki znajduje się system płyt, który z czasem nabiera ciemniejszego odcienia. Noga jest wysoka, brązowa i cienka, ma pierścień, a poniżej znajduje się łuski. Letnie grzyby można spotkać od lipca do pierwszego śniegu.
Grzyby jesienne wyróżniają się płaską czapką z falistymi krawędziami, pomalowaną na zielono-brązowy kolor. Miąższ grzybów jesiennych jest miękki, gęsty i biały. Noga jest wysoka, rozszerzona u podstawy, pokryta łuskami. Grzyby jesienne można spotkać od końca sierpnia do końca jesieni.
Zimowych grzybów nie można pomylić z niczym, ponieważ powierzchnia ich czapek jest błyszcząca, jasnobrązowa z czerwonawym odcieniem. Ma wypukły kształt. Miąższ jest cienki i twardy, głównie biały. Noga ma kształt cylindryczny, wysokość 8 cm, jasnobrązowy kolor. Możesz spotkać tę odmianę od początku zimnej pogody do początku wiosny.
Grzyby, najczęściej rosnące pod brzozami
Z reguły grzyby zebrane z brzozy mają wysoką wartość odżywczą. Najpopularniejsze odmiany to bardzo „miłość” do bycia z nią.
Borowik
Smak borowików nie jest gorszy od borowików w smaku. Ta różnorodność jest ceniona w gotowaniu ze względu na swój smak. W przeciwieństwie do borowików miąższ ciemnieje po obróbce cieplnej. Berezovik jest podobny do borowika nie tylko pod względem smaku, ale także wyglądu. Owoc brzozy jest średniej wielkości.
Kapelusz ma półokrągły kształt, który z czasem spłaszcza się. Kolor jest najpierw jasnobrązowy z żółtawym odcieniem, który zmienia się w brązowy. Powierzchnia czapki jest aksamitna i przyjemna w dotyku, a przy deszczowej pogodzie pokryta cienką błoną śluzową. Noga ma kształt beczki i jest pokryta niewielką ilością szarych łusek. Miąższ jest beżowy z jasnoszarym odcieniem, luźny, z lekkim zapachem grzybów. Borowik można spotkać od połowy czerwca do końca września.
Możesz być zainteresowany:Biała pierś
Białe lub prawdziwe kłaczki były od dawna stosowane w gotowaniu do solenia, a po spożyciu smażone lub gotowane. Grzybica jest płaska, ale stopniowo nabiera kształtu lejka, z głębokim dołu w środku, o średnicy około 25 cm.
Kolor czapki jest biały, przyjemny w dotyku, czasem pokryty lepką skórą. Krawędzie są wygięte do wewnątrz, mają niewielką ilość pistoletu. Noga w zasadzie osiąga 10 cm wysokości, a jej środkowa część jest nieco szersza niż reszta. Miąższ jest białym, wydzielającym się sokiem mlecznym, który staje się żółtawy po kontakcie z powietrzem.
Cep
Drugie imię tego przedstawiciela to borowik. Grzyby są bardzo popularne wśród grzybiarzy, są bardzo cenione za ich smak i dotyczą przysmaków. Grzyby są używane do gotowania, a także uprawiane w domu. Owocowa część borowika jest średniej wielkości.
Kapelusz ma okrągły kształt, z czasem staje się bardziej płaski. Kolor kapelusza jest początkowo jasnobrązowy, a u dojrzałego grzyba nabiera brązowego odcienia. Rozmiar czapki może osiągnąć 30 cm, aw sprzyjających warunkach klimatycznych - 50 cm.
Miąższ jest gęsty i soczysty w konsystencji, zawsze zachowuje biały kolor, nawet po obróbce cieplnej, dzięki czemu grzyb zyskał swoją nazwę. Stopa jest niska, około 12 cm, w kształcie beczki, zwężona u podstawy. Noga jest głównie brązowa lub beżowa. Maksymalna wydajność grzyba występuje w połowie lata i trwa do października.
Russula jest zielonkawa
Russula green należy do rodziny Russula. Maksymalny plon odmiany występuje na początku lipca i trwa do połowy jesieni. Porcja owoców jest niewielka. Noga ma cylindryczny kształt i biały kolor z rzadkimi brązowymi kropkami. Kapelusz jest półokrągły, ma zielonkawy kolor, od którego grzyb ma swoją nazwę.
Z czasem na środku czapki tworzy się mały dół. Powierzchnia czapki pokryta jest lepką powłoką, którą można łatwo odpiąć. Po wewnętrznej stronie nasadki znajduje się system grubych płyt. Miąższ owocnika ma beżowy kolor i lekko gorzki smak.
Russula zielonkawa jest używana do gotowania, a aby wyeliminować gorzki posmak, jest zanurzana w wodzie.
Biały top
Białe wąsy należą do rodziny Mlechnik, a ich osobliwość polega na tym, że miąższ grzyba wydziela sok mleczny, który ma gorzki smak. Aby pozbyć się goryczy, grzyb gotuje się przed gotowaniem. Podczas gotowania często używa się emocji, głównie do wytrawiania i wytrawiania.
Kolejną charakterystyczną cechą tej odmiany jest gęsta powłoka czapki lekkimi kosmkami, zwłaszcza jej brzegami. U młodych organizmów kształt kapelusza jest płaski, natomiast u dojrzałego kapelusz ma kształt lejka. Owocnik jest biały. Noga nie jest wysoka, 4-8 cm, z wiekiem noga może stać się komórkowa. Fale nie są owocne przez długi czas - od początku sierpnia do końca września.
Możesz być zainteresowany:Niejadalne gatunki grzybów w gajach brzozowych
Poza gatunkami jadalnymi w lasach brzozowych często występują trujące odmiany grzybów.
Russula krucha
Russula krucha - to uderzający przedstawiciel rodziny Russula, która często znajduje się w lesie. Eksperci krajowi przypisują grzyba typowi warunkowo jadalnego; w literaturze zachodniej Syroezhka odnosi się do niejadalnych przedstawicieli lasu. Wynika to z faktu, że miąższ ma ostry zapach i smak.
Nie można nie zwrócić uwagi na tego typu czapkę, ponieważ ma ona jasny fiolet. Ma również wypukły kształt.Z tyłu nasadki rzadko znajdują się płytki, które wyrastają do górnej części łodygi. Sama noga jest długa, biała, krucha w konsystencji. Dolna część nogi jest rozszerzona. Ta odmiana występuje od końca lata do końca października.
Cienka Świnia
Żywy przedstawiciel rodziny loch, która występuje od czerwca do połowy jesieni. Grzyb ma mały czapkę, która dorasta do 12 cm średnicy. Ma kształt lejka, z dolą pośrodku i wygiętymi do wewnątrz krawędziami. Kolor czapki jest oliwkowy z brązowym odcieniem. U młodych owoców powierzchnia kapelusza jest chropowata, podczas gdy u dojrzałych jest gładka.
Miąższ jest miękki i gęsty, jasnożółty z brązowym odcieniem. Po nacięciu miąższ natychmiast ciemnieje. Noga długa, średnio 10 cm wysokości, brudnożółty. Po deszczu lub w okresach wysokiej wilgotności powierzchnia grzyba pokryta jest śliskim filmem.
Blady muchomor
Blady muchomor jest znanym trującym mieszkańcem lasów. Charakterystycznymi cechami są jasnożółty kolor czapki i obecność owalnej pieczęci w dolnej części nogi. Młody grzyb zaczyna kiełkować w postaci beżowego jaja kurzego, pokrytego folią. W dojrzałych owocach kapelusz jest wypukły, z gładką powierzchnią w kolorze zielonym lub jasnym kolorze oliwkowym. Z czasem staje się szarawy.
Miąższ jest biały, bezwonny i bez smaku. Noga ma około 15 cm wysokości i ma kolor podobny do kapelusza, czasami pokryty wzorem mory. Z tyłu czapki znajduje się system płyt. Na górze nogawki znajduje się pierścień, z frędzlami i szeroki, który znika z wiekiem. Ta odmiana jest często mylona z grzybami russula lub grzybami. Szczyt wydajności perkoza występuje w połowie lata i trwa do połowy jesieni.
Grzyb satanistyczny
Grzyb satanistyczny należy do rodzaju Borovikov i rodziny Boletov. Ciało owocowe jest duże. Kapelusz dorasta do 25 cm średnicy, jego kształt jest półokrągły, z krawędziami zagiętymi do wewnątrz. Kolor kapelusza jest w większości białawy, z szarawym odcieniem, a może zielonkawy. Miąższ nasadki jest biały z żółtym odcieniem, natychmiast po przycięciu zmienia kolor na niebieski, a później nabiera czerwonego kolo Miazga nóg ma nieprzyjemny zapach.
System rurowy jest gruby, z żółtymi rurkami z zielonym odcieniem. Po naciśnięciu natychmiast zmieniają kolor na niebieski. Noga jest niska, ma kształt beczki. Górna część ma kolor czerwony z żółtym odcieniem, środek jest pomarańczowy, a dolny żółty z brązowym odcieniem. Również na nodze znajduje się wzór siatki w postaci jajowatych dużych komórek. Grzyb satanistyczny rośnie od czerwca do października.
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania
Istnieje wiele jadalnych gatunków grzybów, których wzrost związany jest z brzozami i które można znaleźć w lasach brzozowych. Nie można jednak określić jadalności grzybów wyłącznie w miejscu ich wzrostu, ponieważ jadowici i niejadalni przedstawiciele również „osiadają” pod tym drzewem. Dlatego ostrożność i uwaga - to jest potrzebne przede wszystkim podczas spokojnego polowania.
Pielęgnacja i użytkowanie Kombuchy w domu (zdjęcie +22)
Jadalność grzyba pstrokatego parasola i jego opis (zdjęcie +19)
Opis olejów jadalnych i niejadalnych, ich trujących odpowiedników (+40 zdjęć)
Przydatne właściwości grzyba mlecznego i jego przeciwwskazania (+17 zdjęć)
Valeri Mishnov
Na zdjęciu na brzozie nie jest chaga, ale czapka (wzrost jak brodawka). Grzyb Chaga znalazłem na osice, wierzbie, jarzębinie, a nawet na świerku. Grzybowy hubka rośnie na każdym martwym drewnie. Boczniak ostrygowaty rośnie również na chorych lub martwych drzewach. Otwory mogą uderzyć w żywe drzewo dowolnego rodzaju, dlatego są niebezpieczne dla ogrodu. Chaga w powszechnym przekonaniu leczy tylko brzozę.
Dziadek
Dlaczego Russula stała się niejadalna, kiedy zjadła całe życie? A na brzozie nie chaga, ale czapka