Po ulewnych deszczach zagorzali zbieracze grzybów udają się na „spokojne” polowanie w ulubione miejsca grzybów. Jednym z takich miejsc jest region Leningradzki, w którym można znaleźć najróżniejsze rodzaje grzybów. Zanim wybierzesz się na grzyby w regionie Leningradu, zdecydowanie powinieneś zapoznać się ze zdjęciem, opisem i nazwami jadalnych grzybów, które tam mieszkają.
Spis treści
Miejsca dystrybucji i daty zbierania grzybów w obwodzie leningradzkim w 2019 r
W 2019 r. Konieczne jest wybranie strony do zbierania grzybów ze szczególną ostrożnością. Wynika to z budowy nowych dróg i fabryk, które zanieczyszczają środowisko. Owoce szybko wchłaniają toksyczne substancje, dlatego należy je zbierać z fabryk, fabryk i autostrad.
W regionie Leningradu wyróżnia się następujące najczystsze miejsca grzybowe:
- W dzielnicy Priozersky znajduje się las sosnowy, w którym po deszczu nosi wiele jadalnych grzybów.
- Każdy lokalny grzybiarz zna osadę Zakhodskoye. Łatwo się tam dostać, ponieważ pociąg jedzie tam.
- Pociągiem z Petersburga można dotrzeć do miejscowości Sosnovo, gdzie w masywie sosny mieszka duża liczba przedstawicieli świata grzybów.
Miejsce grzybowe - Doświadczeni zbieracze grzybów powinni udać się do wioski Kirillovskoye, której lasy są bogate w zbiory grzybów.
- Mijając dzielnicę Wsiewołożsk, łatwo znaleźć Las Sosnowy z mapą.
- W regionie Luga można znaleźć las, jadąc na południe od jeziora. Aby uzyskać dokładniejszą lokalizację, lepiej użyć mapy obsza

Warto odwiedzić lasy pod Petersburgiem, które są bogate w jadalne grzyby.
Większość miłośników spokojnych polowań zbiera owoce jesienią po pierwszych deszczach. Owocowanie w szczytach następuje w połowie jesieni: pod koniec września i przez cały październik.
Grzyby jadalne regionu leningradzkiego
W lasach regionu Leningradzkiego znajduje się ogromny wybór grzybów jadalnych. Badając ich zdjęcia i opisy, możesz uniknąć błędów podczas kolekcji.
Zdjęcie i opis moreli
Warunkowo jadalny morel można znaleźć na wiosnę. Kapelusz ma kształt jajka i jest pokryty wieloma zmarszczkami, które wyglądem przypominają skorupę orzecha włoskiego. Powierzchnia jest błyszcząca i pomalowana na czarno i brązowo. Długość morel może osiągnąć 15 cm, a szerokość - 10 cm Noga owocowa jest wydrążona i bliżej nasadki. Połowa nogi jest w kapeluszu i jest również pokryta zmarszczkami, ale nie tak głębokimi.
Biała miąższ ma bardzo przyjemny smak i aromat grzybowy. Miąższ jest cienki i kruchy.
Żyje w lasach liściastych i mieszanych. Często można go znaleźć w lasach iglastych, parkach, a nawet w sadach jabłkowych. Owocowanie rozpoczyna się w maju, a kończy w czerwcu. Jeśli jesień okazała się długa i ciepła, możesz zobaczyć morele nawet na początku października.
Trufle
Region Leningradzki słynie nie tylko z liczby grzybów. Rośnie tu bardzo rzadki i cenny gatunek - trufle.Rosną pod ziemią i mają bulwiasty kształt. Rozmiar trufli różni się od małego orzecha laskowego do bulwy ziemniaka. Górna część płodu to skórzasta warstwa (perydium), która charakteryzuje się gładką lub pękającą powierzchnią. Na powierzchni są małe brodawki.
Miazga składa się z ciemnych i jasnych żył. Na zewnątrz owoc jest jak pigwa lub pomarszczone jabłko.
Do poszukiwania trufli często używa się zwierząt - psa lub świni, ponieważ skarb ten jest „zakopany” na głębokości około 15 cm pod ziemią. Siedliska są utrzymywane w tajemnicy, ponieważ kilka gramów trufli może przynieść znaczne dochody.
Cep
Biały grzyb należy do rodzaju Borovik, dla którego często nazywany jest borowikami. U dojrzałych osobników kapelusz osiąga średnicę do 7-30 cm, ale znaleziono większe okazy, których kapelusz osiąga 50 cm. Powierzchnia w okresie suchym często pęka. Przy wysokiej wilgotności kapelusz staje się trochę śluzowy. Kolor powierzchni waha się od brązowo-czerwonej do prawie białej. W miarę wzrostu skóry ciemnieje i często nabiera odcienia cytrynowego, żółtego lub fioletowego.

Mocna miazga ma mięsistą i soczystą konsystencję, która u dojrzałych grzybów staje się włóknista i żółtawa. Młode grzyby charakteryzują się białym miąższem, który przy zerwaniu nie zmienia kolo Jeśli powierzchnia jest dość ciemna, miąższ może być brązowy lub z brązowym odcieniem. Zapach i smak borowików są słabo wyrażone, ale podczas obróbki cieplnej pojawiają się z pełną mocą.

Wysokość łodygi sięga 25 cm, ale większość owoców ma łodygę około 12 cm, jej kształt ma kształt maczugi, ale z wiekiem może zmieniać się w cylindryczny, przedłużony lub zwężony w środku. Podstawa nogi najczęściej pozostaje pogrubiona.
Ostrygi
Ostrygi można spotkać w obwodzie leningradzkim we wrześniu i październiku, a przy ciepłej jesieni - nawet pod koniec listopada. Poszukaj ich na pniakach, drzewach liściastych lub martwym drewnie. Owoce rosną w grupach, ale występują również pojedyncze.
Maksymalna średnica kapelusza w kształcie ucha wynosi 30 cm Młode ostrygi charakteryzują się wypukłą czapką z zawiniętymi brzegami. Powierzchnia jest falista i gładka w dotyku. Kolor zmienia się w zależności od miejsca wzrostu i wieku. Młode osobniki są pomalowane na ciemnoszary lub brązowawy kolor, a dojrzałe grzyby są popielate z fioletowym odcieniem. Z czasem czapki stają się żółtawe lub białawe.
Noga boczniaka jest trudna do zauważenia od razu, ponieważ dorasta do 5 cm wysokości i około 2 cm szerokości. Najczęściej jest boczny i zwężony do podstawy. Biała skóra nogi staje się zbyt sztywna z wiekiem, więc zwykle nie jest używana do gotowania potraw lub preparatów.
Miąższ jest gęsty, biały i bezwonny. Smak jest całkiem przyjemny. W jednej grupie może rosnąć do 30 boczniaków, dzięki czemu kosz szybko zapełni się pożytecznym plonem.
Veselka
Veselka jest uważana za leczniczego grzyba, który jest szeroko stosowany w medycynie ludowej do leczenia wielu różnych chorób. Wysokość płodu sięga 30 cm Młoda ostryga ma kształt jajka, a dojrzałe osobniki otwierają się w 2-3 płatach. Pusta noga jest pomalowana na biało lub żółto. U góry uformowany jest kapelusz w kształcie dzwonu, którego wysokość wynosi do 5 cm. Powierzchnia nasadki jest śluzowa i pokryta małymi komórkami.
Przejrzały grzyb pachnie bardzo nieprzyjemnie, więc młodzi zabawni ludzie zalecają zbieranie. Sezon „cichych” polowań trwa od maja do połowy jesieni. Zabawę można znaleźć w lasach liściastych, gdzie gleba jest bogata w próchnicę.
Masło
Masło Uwielbiają rosnąć pod brzozą, dębem i drzewami iglastymi. W gęstych lasach nie można ich znaleźć, preferują jasne obszary, krawędzie i leśne ścieżki.
Czapka jest stożkowa lub kulista i przybiera kształt poduszki w miarę wzrostu. Powierzchnia jest szaro-oliwkowa, brązowa lub żółtawo-brązowa. Charakterystyczną cechą oleju jest śluzowa powierzchnia nasadki, która, jak się wydaje, ktoś oblał olejem.
Skórka jest łatwo oddzielana od miazgi. Cylindryczna noga osiąga 5-10 cm wysokości. Dół nóg jest pomalowany na ciemne kolory, a góra jest biała. Gruby miąższ białego koloru z żółtawym odcieniem. Punkt przecięcia staje się fioletowy lub czerwony.
Wśród odmian masła maślany najczęściej występuje w obwodzie leningradzkim jako zwykły maślany, aw wilgotnych miejscach maślany jest żółtawy.

Grzyby
Jesienne grzyby miodowe są jadalnymi przedstawicielami świata grzybów i mają doskonały smak. Młode grzyby tworzą wypukły kapelusz, który ostatecznie staje się płaski. Krawędzie czapki dorosłego grzyba są faliste, a średnica czapki osiąga 12 cm. Często na środku czapki widać mały guzek lub lekkie łuki. Kolor powierzchni jest beżowy lub brązowawy.

Cienka łodyga jest raczej włóknista i rośnie około 10 cm, a powierzchnia łodygi pokryta jest jasnobrązowymi łuskami. Białe mięso ma przyjemny smak i zapach. Przejrzałe grzyby są bardzo twarde, więc wybierają je tylko młode.
Grzyby miodne można znaleźć w lasach liściastych. Rosną na powalonych drzewach i pniakach. Szczyt owocowania przypada na wrzesień.
Sarkoscif Austrian
Gatunek ten jest uważany za mało znany, dlatego często przechodzą go miłośnicy „cichych” polowań. Smak tego grzyba jest dość niski, ponieważ jego miąższ jest chrzęstny i ostry w smaku.
Sarcoscifus to grzyb wiosenny. Owocowanie odbywa się w kwietniu i maju, ale podczas długiej i ciepłej jesieni owocniki mogą rosnąć pod koniec listopada. Kapelusz jest mały - 1-5 cm, wysokość nóg waha się między 1-3 cm, jasnoczerwony kapelusz ma obrócone do wewnątrz krawędzie pomalowane na białawo. Gęsta miąższ pachnie grzybami.
Austriacka sarcoscifa woli glebę bogatą w próchnicę. Rośnie na mchu, kwitnących liściach i gnijącym drewnie.
Płaszcz przeciwdeszczowy
W tym obszarze znajdują się nie tylko grzyby miodne lub maślane, ale także dość niezwykłe grzyby. Jednym z nich jest płaszcz przeciwdeszczowy, który jest przedstawicielem rodziny Champignon.
Ciało płodu ma zamkniętą strukturę. Grzyb ma kształt gruszki, jest zaokrąglony i często ma wyraźną fałszywą nogę. Powierzchnia jest pokryta małymi kolcami, które u dorosłych płaszczów przeciwdeszczowych mogą spaść. Dojrzałe owoce tworzą na górze małą dziurę, która sprzyja rozmnażaniu. Płaszcze przeciwdeszczowe można znaleźć w sierpniu lub na początku września.

Odpowiedzi na często zadawane pytania
Grzyby miodowe mają trujące kopie, więc zbierają je tylko doświadczeni zbieracze grzybów. Trufla jest najcenniejszym grzybem w regionie Leningradu.Gatunek ten jest bardzo trudny do znalezienia, ponieważ nie rośnie na powierzchni, ale pod ziemią. Nawet niewielka ilość tych owoców może generować dochód, który jest równy średniej pensji miesięcznej.
Region Leningradu jest bogaty w prezenty leśne. Znając miejsca, w których znajdują się grzyby i daty zbiórki, możesz doskonale przygotować się na zimę. Jednak podczas zbiórki należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa.