Podczas gdy płodność innych grzybów zależy od warunków pogodowych, gorycz można znaleźć w dowolnym momencie sezonu. Nazwa mówi sama za siebie i ma gorzki smak, w związku z czym jest określana jako gatunek warunkowo jadalny. Dlatego przed jedzeniem jest przetwarzany termicznie. Nawiasem mówiąc, jest bardzo często używany do gotowania i będzie dobrą alternatywą dla innych grzybów. Zdjęcia i opisy goryczy przedstawione są poniżej.
Spis treści
Charakterystyka gorzkich grzybów
Gorzkie należą do rodziny Mlecnik i Syroezhkov. Inne nazwy tego gatunku są również bardzo popularne - gorzka czerwień, gorzka pierś, gorzka, gorycz, ścieżka. Ponadto gatunek ten ma pewne cechy gatunkowe.
Wygląd i zdjęcie
Z wyglądu grzyb ma porcję owoców średniej wielkości. Noga jest wąska i wysoka, a kapelusz jest płaski, z wgłębieniem pośrodku i zakrzywionym na zewnątrz.

Kolor - brązowo-czerwony, cegła. Noga może być nieco jaśniejsza. Płytki na zewnątrz nasadki są blade i cienkie. Wygląd grzybów można szczegółowo zobaczyć na zdjęciu.
Morfologia
Kapelusz może osiągnąć średnicę 12 cm, jest płaski z wybrzuszeniami, z czasem staje się lejkowaty, mięsisty i suchy w dotyku. Już dojrzali przedstawiciele mogą pojawić się lekkie koncentryczne strefy. Również powierzchnia gorzkiego jest pokryta małymi rowkami. Kolor jest głównie brązowy, z czerwonym odcieniem. Powierzchnia czapki jest matowa, na środku znajduje się guzek.
Ścier ma konsystencję cienką i ma specyficzny aromat przypominający zapach drewna z żywicą. Miąższ wydziela mleczny sok, który wyróżnia się ostrością i właściwościami żrącymi; jest biały i gęsty. Z tyłu czapki znajdują się wąskie, często umieszczone tablice. Ich kolor zmienia się od jasnoczerwonego z odcieniem żółtego do bogatego czerwonego z brązowym odcieniem. Proszek zarodników jest beżowy lub biały.
Wysokość nóg nie przekracza 10 cm, a jej średnica wynosi średnio 3 cm. Kształt nóg jest cylindryczny, w dolnej części jest niewielka ilość kosmków, z wiekiem staje się pusta. Kolor nóg młodych przedstawicieli jest bliższy beżowi lub białemu, az wiekiem staje się różowawy. W większości przypadków noga ma ten sam kolor co czapki.
Miejsce dystrybucji
Najczęściej gorzkie znajdują się w lasach iglastych lub mieszanych. Charakteryzują się formowaniem mikoryzy z sosnami i brzozami.
Najwyższe plony występują późnym latem i wczesną jesienią. Nawet w chudych latach płodność gorzkich jest wysoka, dlatego często stosuje się je zamiast innych popularnych grzybów.
Jedzenie
„Naukowcy zajmujący się grzybami” z różnych krajów mają odmienne zdanie na temat tego, czy grzyb ten jest jadalny, czy nie. W Rosji gorzkie gatunki są warunkowo jadalne i można je jeść po dokładnej obróbce cieplnej. W literaturze zachodniej ta odmiana jest klasyfikowana jako niejadalna ze względu na uwalnianie soku mlecznego, który ma bardzo ostry zapach i wydziela gorycz w smaku. Ale ponieważ gatunek nie zawiera żadnych trucizn, całkiem możliwe jest włączenie go do diety.
Zasady i miejsca zbierania gorzkiego
Ponieważ gorzkie rośliny najczęściej występują w lasach iglastych i mieszanych, należy ich tam szukać. Rośnie pojedynczo lub w grupach. Doświadczeni zbieracze grzybów zalecają zwracanie uwagi na miejsca z suchą ściółką leśną w pobliżu drzew sosnowych i brzóz - w tych miejscach rosną gorzkie i tworzą mikoryzę z drzewami. Kolekcja odbywa się od późnego lata do wczesnej jesieni włącznie.
Zaleca się zbieranie rano, dopóki nie zostaną podgrzane pod słońcem. Konieczne jest zabranie ze sobą pojemnika zbierającego i ostrego noża. Po znalezieniu grzyba należy go wyciąć „pod korzeniem”.
Pokrojony grzyb jest dokładnie sprawdzany, czyszczony z ziemi, liści lub kurzu i wkładany do kosza z kapeluszem w dół, aby lepiej go przechowywać. Po powrocie do domu musisz ponownie dokładnie sprawdzić każdą część owoców, aby upewnić się, że gatunek jest zdecydowanie jadalny. Przed użyciem gorzkie gotuje się we wrzącej wodzie przez 40 minut.
Różnica od fałszywych, niejadalnych grzybów
Fałszywe gorzkie nie istnieją i najczęściej gatunek ten można pomylić z kamforą i pomarańczą. Pierwszy ma charakterystyczny zapach suchych korzeni, a drugi ma kasztanowy kapelusz z czerwonym odcieniem, ciemny środek i nogawkę tego samego kolo Można go również pomylić z bagnem bagiennym, które ma identyczny kolor, ale do wzrostu preferuje obszary wilgotne i podmokłe.

Kamfora kamfora ma przyjemny kwiatowy aromat i ma mniej wyraźną środkową dolę, która różni się od tego gatunku. Jasny kolor czapki wyróżnia się karłowatym laktatorem. Aby odróżnić gładką od danego gatunku, pomoże jej błyszczący kapelusz. Te odmiany są uważane za jadalne podwójne.
Mleko z wątroby jest bardzo podobne do gorzkiego, który jest gatunkiem niejadalnym. Główną różnicą jest sok, który zmienia kolor na żółty po kontakcie z powietrzem. Gatunek ten jest podobny do laktariów bagiennych, który preferuje obszary bagienne i wilgotne w porównaniu z gorzkimi.
Przydatne właściwości i ograniczenia użytkowania
Grzyb jest szeroko stosowany w gotowaniu. Służy do smażenia lub marynowania na wiele sposobów. Ten typ ma również zastosowanie w medycynie: eksperci zauważają pozytywną dynamikę w leczeniu osób ze Staphylococcus aureus, których wzrost jest tłumiony przez substancje z grzyba.
Główny zakaz można uznać za stosowanie dużej liczby owocników. Podczas przejadania się mogą wystąpić objawy zaburzeń dyspeptycznych.
Przepisy i funkcje gotowania
Ta odmiana jest często używana w gotowaniu, ze względu na jej rozpowszechnienie i dostępność.
Przetwarzanie przed gotowaniem
Ponieważ ta odmiana jest warunkowo jadalna, należy ją przetworzyć przed spożyciem i gotowaniem. Aby to zrobić, wlej wodę do rondla i zagotuj. Przemyty gorzki wrzuca się do wrzącej wody i dalej gotuje na średnim ogniu przez 40 minut. Następnie grzyby są czyszczone i stosowane w naczyniach.

Gorzkie gotuje się, aby pozbyć się goryczy w smaku i specyficznego zapachu, który wydzielają. U starych grzybów gorycz może pozostać nawet po obróbce cieplnej, ponieważ doświadczeni zbieracze grzybów zalecają stosowanie tylko młodych okazów.
Smażenie, gotowanie grzybów
Po pierwszej obróbce cieplnej ciała owoców są obrane i dokładnie ugotowane.Jeśli grzyby wymagają smażenia, są obrane i pokrojone w plasterki lub kostki, po czym są umieszczane na rozgrzanej patelni. Do smażonych grzybów dodaje się wstępnie posiekaną cebulę, a pod koniec gotowania można dodać śmietanę z ziołami.
Solenie gorzkich w domu
Najczęściej gorzki jest używany specjalnie do solenia. W domu grzyby można solić na dwa sposoby - zimny i gorący. Przed użyciem jednej z metod gorzkie moczy się przez kilka godzin w ciepłej wodzie w celu usunięcia goryczy.
Najlepszy sposób jest uważany za gorący. Aby to zrobić, plony są myte pod bieżącą wodą, czyszczone, nogi są oddzielane od czapek, zbyt duże czapki są cięte na kawałki, a wszyscy są wypełnieni wodą. W tym stanie są pozostawione na około tydzień. Woda, w której się znajdują, jest zmieniana dwa razy dziennie. Ta procedura jest wykonywana w celu całkowitego usunięcia soku, a wraz z nim goryczy i ostrego zapachu. Dopiero po namoczeniu zaczyna się solenie.
Najpierw musisz dokładnie umyć grzyby i wrzucić do wrzącej słonej wody na pół godziny, nie zapominając od czasu do czasu mieszając. Po niezbędnym czasie piekarnik wyłącza się, a bulion i grzyby pozostawia się do ostygnięcia, a następnie spuszcza przez durszlak. Gotowane grzyby wkłada się do słoika lub innego pojemnika i dodaje sól, pieprz, czosnek, goździki.

Liście czarnej porzeczki i chrzanu można umieścić na dnie pojemnika i na górze. Na wierzchu pojemnika umieszcza się ładunek, aby grzyby były stale w solance i szybciej gotowały. Pojemnik pozostawia się w chłodnym i ciemnym miejscu, aby proces kwaśny się nie zaczął. Pleśń, która może się pojawić, jest usuwana. Możesz także okresowo dodawać przegotowaną wodę.
W przypadku solenia na zimno musztarda jest również moczona. Następnie są one dokładnie myte i układane w pojemniku z czapkami. Posyp solą i dodaj czosnek. Możesz również dodać liście porzeczki, wiśni, chrzanu, kop
Ładunek umieszcza się na składnikach, aby uwolnić jak najwięcej płynu. Możesz również dodawać nowe do gotowych solonych grzybów. Aby to zrobić, usuń ładunek i spuść nadmiar solanki, ale gotowanie zajmie więcej czasu. Pieczarki gotowane na zimno będą gotowe po półtora miesiąca.
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania
Najczęstsze są pytania dotyczące jadalności, zasad gotowania i obróbki cieplnej.
Gorzkie są jednym z najczęstszych rodzajów grzybów, które rosną w lesie i są bezpretensjonalne dla warunków pogodowych, więc zawsze możesz je znaleźć. Pod tym względem są uważane za dobrą alternatywę dla innych gatunków. Jednak bardzo ważne jest, aby móc odróżnić fałszywe i niejadalne gatunki grzybów, ponieważ istnieje wiele odmian podobnych do gorzkich.