Jak przygotować glebę pod sadzonki papryki własnymi rękami

Papryka należy do kategorii roślin psiankowatych, co prowadzi do szczególnej delikatności i wrażliwości systemów korzeniowych roślin. Z tego powodu uprawa owoców wymaga nie tylko właściwego systemu nawadniania i terminowego nawożenia gleby, ale także odpowiedniego składu użytych gleb.

Wymagania ogólne

Ponad połowa sukcesu w uprawie zdrowych i silniejszych sadzonek zależy od poprawności gleby wybranej do nasion. Wśród głównych wymagań glebowych dla sadzonek papryki warto podkreślić:

• lekkość, kruchość i porowatość, zapewniające zaopatrzenie systemów korzeniowych w tlen;
• zdolność gleby do przepuszczania wilgoci bez tworzenia się skorup na powierzchni;
• obecność nawozów organicznych w glebie (odchody ptaków, dziewanna, kompost);
• z chemikaliów gleba powinna być bogata w fosfor, azot, żelazo i potas;
• optymalny poziom kwasowości gleby wynosi od 5 do 7 pH (zwiększona kwasowość jest sprzyjającym środowiskiem dla rozmnażania grzybów i bakterii, rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych).

Istnieje wiele przeciwwskazań, dla których gleby nie można wykorzystać do uprawy sadzonek papryki. Dotyczy to obecności gliny w glebie, a także zanieczyszczenia gleby różnymi larwami, grzybami i drobnoustrojami, które powodują choroby, a następnie śmierć roślin. Gleba z podłoża torfowego nie nadaje się do użytku.

Sadzonki

Ważny wymóg w niezależnym przygotowaniu mieszaniny gleby dotyczy faktu, że wszystkie składniki muszą być przetwarzane jesienią. Z reguły poszczególne elementy umieszcza się w wiadrach, torbach lub torbach i pozostawia do zamrożenia przez cały okres zimowy. W praktyce doświadczonych ogrodników istnieje pięć sprawdzonych przepisów na przygotowanie sadzonek papryki:

1. Humus, piasek, torf i ziemia w równych proporcjach.
2. Humus z torfem nizinnym i dodatkiem superfosfatów.
3. Piasek, darń, próchnica i ziemia w równych ilościach z dodatkiem 1 szklanki popiołu drzewnego na każde 10 kg mieszanki.
4. Piasek i torf w jednej części z dodatkiem dwóch części darni.
5. Ziemia liściasta, darń i próchnica w równych częściach.

We wszystkich powyższych opcjach piasek można zastąpić proszkiem do pieczenia. Podczas pracy na glebie lepiej zrezygnować z nieprzetworzonej trawy lub świeżego kompostu. Mogą powodować szybki wzrost bakterii i rozprzestrzenianie się infekcji, które wpływają na sadzonki.

Przygotowanie ziemi pod sadzonki papryki

Odpowiedni czas na wysiew nasion pieprzu to koniec lutego - początek marca. Przygotowanie gleby powinno rozpocząć się 7–10 dni przed planowaną pracą. Początkowo składniki są rozmrażane i odkażane. Jeśli nie ma specjalnych problemów z rozmrażaniem, proces dezynfekcji gleby można przeprowadzić na kilka sposobów:

1. Leczenie gleby preparatami grzybobójczymi i owadobójczymi. Opcja jest odpowiednia tylko w przypadkach, w których istnieją prawdziwe wątpliwości co do jakości ziemi, na przykład gleba jest pobierana z lasu. W takim przypadku wszystkie wymagania dotyczące dawki leku są koniecznie przestrzegane i stosuje się osobiste wyposażenie ochronne.
2. Gotowanie na parze Ta opcja jest bardziej odpowiednia, ponieważ jest mniej niebezpieczna. Sam proces trwa od 30 minut do kilku godzin. Po pracy gleby należy przechowywać w czystych, hermetycznie zamkniętych pojemnikach lub workach.
3. Ogrzewanie w piekarniku w temperaturze 50 stopni. Przy takiej uprawie ziemi nie zaleca się stosowania wyższych temperatur, ponieważ wraz z bakteriami i grzybami korzystne mikroorganizmy zaczną się rozkładać.
4. Przetwarzanie jasnoróżowego roztworu nadmanganianu potasu. Może to być podlewanie zwykłym ciepłym roztworem lub środkiem wrzącym. W tym drugim przypadku cały zbiornik jest dodatkowo przykryty dla lepszego parowania gleby.

Po takich zabiegach stosowanie nawozów jest obowiązkowe, ale umiarkowane. Nadmiernie przesycona gleba z kompostem i kompleksami mineralnymi może wywołać chorobę, a następnie śmierć sadzonek.

Jeśli chodzi o listę komponentów do odpowiedniej gleby, jest przemyślana i możliwie wyważona. Ponadto każdy z zaangażowanych elementów wykonuje bezpośrednio swoje własne zadania.

Humus

Opinia, że ​​humus i kompost są jednym i tym samym, jest błędna. Jeśli próchnica jest wynikiem gnicia obornika i może być użyta nie wcześniej niż dwa lata po ułożeniu, to kompost jest kompleksem różnych pozostałości organicznych z dodatkiem mąki fosforowej, torfu i gleby ogrodowej.

Optymalny okres przygotowania próchnicy do dalszego użycia trwa od 2 do 5 lat. Jednocześnie sama substancja całkowicie przestaje pachnieć obornikiem, jej zapach raczej przypomina zapach wiosennej ziemi lub ściółki leśnej. Pod względem wydajności to przejrzały humus jest najlepszym nawozem dla gleb, który później zostanie wykorzystany do uprawy sadzonek.

Proszek do pieczenia

Materiał ten służy do zwiększenia porowatości gleby. Jako proszek do pieczenia można zastosować gruby piasek rzeczny lub trociny, które ułatwiają glebę i zapewniają system korzeniowy sadzonek niezbędnym tlenem.

Możesz być zainteresowany:

Jak robię nasiona ze sklepowej słodkiej paprykiNajlepsze odmiany papryki o grubych ściankach do otwartej ziemi i szklarniCzerwona papryka (słodka, gorąca, mielona) - kalorie na 100 gramów

Jako proszek do pieczenia gleby możesz również użyć:

• perlit, który znacznie zmniejsza ryzyko infekcji grzybiczych i infekcji roślin;
• torfowiec, który chroni system korzeniowy krzewów pieprzu przed uszkodzeniem zgnilizny;
• wermikulit, który zatrzymuje wilgoć i nie pozwala na jej całkowite wyschnięcie przy braku podlewania.

To piasek rzeczny z dużymi ziarnami najlepiej radzi sobie z zadaniem spulchnienia gleby.

Torf

Przydatność torfu polega na zdolności gleby do przekazywania większej ilości tlenu do korzeni roślin, a także jest użyteczną substancją, nasycającą glebę azotem. Jednocześnie istnieją trzy rodzaje torfu, ale nie każdy z nich nadaje się do pracy z uprawą pieprzu.

Jeśli istnieje dostęp do nizinnych (najbardziej pożywnych), przejściowych i powierzchniowych (najbardziej kwaśnych) rodzajów torfu, należy dokonać wyboru na korzyść dwóch pierwszych. Jeśli do pracy dostępny jest tylko rodzaj torfu, należy go najpierw poddać obróbce przesianym popiołem lub wapnem, co normalizuje stopień kwasowości.

Arkusz ziemi

Mówimy o składzie gleby, która powstaje pod drzewami i zawiera zgniłe opadłe liście. Ta wersja gleby wyróżnia się wieloma przydatnymi substancjami, dlatego nazywane są próchnicą liści.

Możesz zdobyć taką ziemię, udając się do lasu liściastego lub sam ją ugotować. W drugim przypadku konieczne jest zebranie opadłych liści i ułożenie ich w stos z warstwami zwykłej gleby ogrodowej. Powstała mieszanina podlega okresowemu podlewaniu. Aby przyspieszyć proces, do mieszaniny można dodać mocznik, obornik lub wapno. Możliwe jest wykorzystanie takiej ziemi do uprawy sadzonek pieprzu dopiero po całkowitym rozpadzie masy liściastej, po 1,5 - 2 latach.

Sod

Gleba jest zwykle nazywana glebą wierzchnią i ma trzy typy:

• ciężki, jeśli zawiera glinę;
• średnie, jeśli oprócz gliny jest jeszcze piasek;
• światło, jeśli głównym składnikiem jest piasek.

Podczas pracy z sadzonkami papryki możesz użyć średniej lub lekkiej trawy. Odbiór należy przeprowadzić z wyprzedzeniem, latem lub jesienią. W takim przypadku musisz zebrać górną warstwę gleby wraz z trawą, jakbyś ją ścinał. Drewniane skrzynie najlepiej nadają się do zimowego przechowywania darni.

Czy można dodać ziemię do sadzonek papryki?

Z reguły rosnące sadzonki pieprzu nie wymagają uzupełnienia pojemnika ziemią i posypania go na podstawowej części łodygi. Ale gdy pojawi się taka potrzeba, należy zrobić wszystko tak ostrożnie, jak to możliwe, bez wpływu na pierwsze liście na kiełkach lub zasypiania. Procedurę można przeprowadzić w kilku etapach, ale należy ją zatrzymać, gdy tylko zacznie się wzmacnianie dolnej części łodygi (jej lignifikacja), ponieważ rozwój systemu korzeniowego może spowolnić, co z kolei spowoduje gnicie całego krzaka.

Recenzje

Valentina Vasilievna, 49 lat

Stosowanie fungicydów do uprawy ziemi jest dość niebezpieczne i trujące. Konieczne jest przeprowadzenie takiej procedury co najmniej 1,5 - 2 tygodnie przed siewem nasion. Łagodniejsze jest parowanie gleby wrzącym roztworem nadmanganianu potasu. Jako dodatkowe leczenie można użyć 100 ml roztworu sody na 4-5 litrów wody.