Wieloletnia, jasna gailardia może stać się główną ozdobą ogrodu. Ten słoneczny kwiat ma duże pąki pomalowane na żółto, pomarańczowo i czerwono. Mieszkańcy lata zakochali się w gaillardii ze względu na jej elastyczny charakter i długie obfite kwitnienie.
Spis treści
Charakterystyka biologiczna rośliny
Gaylardia - roślina należąca do rodziny Aster. Na wolności kwiat rośnie w zaroślach Ameryki Północnej i Środkowej. Istnieją odmiany gaillardii, które mogą zadowolić ich piękno tylko w jednym sezonie. Ale większość przedstawicieli tej kultury należy do bylin zimujących na otwartym terenie. Niezwykła nazwa kwiatu pochodzi od Francuza Gaillarda de Charentono, słynnego miłośnika botaniki.
Bylina jest silnie rozgałęzionym, rozłożystym krzewem o wysokości do 70 centymetrów (w zależności od gatunku i odmiany). Z zakrzywionych liści wyrastają liczne zakrzywione owłosione łodygi usiane zielonymi, wydłużonymi owalnymi liśćmi. Na końcach długich szypułek powstają kwiatostany o średnicy od 4 do 10 centymetrów, proste lub podwójne, różnokolorowe w kolorze żółtym, brązowym i pomarańczowym. Jedno pozostaje niezmienione - granica kwiatu jest zawsze żółta. Ulotki w postaci trzciny na półpełnych kwiatostanach są ułożone w 2-3 rzędach. W roślinach frotte silnie stopione płatki środkowe emanują z rdzenia w postaci lejka. Owoc to kosz nasienny.
Roślina kwitnie od połowy lipca do mrozu. Pąki nie opadają nawet przy lekkich jesiennych przymrozkach. Po „serwowaniu” kwiatów na ich miejscu pojawiają się lejki z nasionami. Wraz z kwitnieniem kwiatostanów gwałtownie zmniejsza się dekoracyjność krzewów kwiatowych.
Ze względu na swoją dekoracyjność gailardia świetnie wygląda w ogrodzie, na tarasie lub w doniczce na balkonie. Projektanci używają go do sadzenia na granicach, na rabatach, rabatach, rabatach, ogrodach skalnych, do cięcia.
Zalety kultury:
- długie kwitnienie;
- bezpretensjonalność w wyjeździe;
- inny kolor kwiatów;
- szeroka gama kształtów i faktur kwiatostanów;
- zimotrwalosc;
- zachowuje dekoracyjność przez kilka lat;
- możliwość szybkiego odtwarzania.
Rodzaje wieloletniej galardii
Istnieje około 30 rodzajów wieloletnich gaillardia. W ogrodnictwie domowym tylko dwa z nich są szeroko stosowane, charakteryzują się jaśniejszym i dłuższym kwitnieniem.
Hybrydowy
Hybrydowa odmiana tego kwiatu pojawiła się, krzyżując dzikie rośliny jednoroczne i hodując kolczastą galardię. Wszystkie odmiany tego gatunku są do siebie bardzo podobne. Krzewy dorastają do około 70-80 centymetrów, mają lancetowate owłosione liście i kwiatostany w żółtych i czerwonych kolorach z frotte lub półpełnymi koszami kwiatów.
W ciepłym klimacie hybrydy kwitną znacznie wcześniej niż zwykle - już w połowie czerwca. Koniec koloru przypada na ostatnie dni lata.
Najpopularniejsze odmiany hybrydowe:
| klasa | krótki opis |
| Strefa | Średniej wielkości roślina (60-65 centymetrów) z długimi elastycznymi zielonkawymi pędami i kwiatami wolumetrycznymi, które czasami osiągają średnicę 10 centymetrów. Kwiatostany są ciemnożółte i złote. |
| Kobalt | Rozrzucający niewymiarowy krzew o wysokości 40 centymetrów. Pędy są rozgałęzione. Kwiatostany są duże. Płatki są żółte w środku i czerwone na krawędziach. |
| Arizona | Mały krzak, który ledwo osiąga wysokość 20 centymetrów. Roślina kwitnie w kolorze żółtym i pomarańczowym. Odmiana ma bardzo długie kwitnienie.Pąki otwierają się już na początku czerwca. |
| Primavera | 25-centymetrowa roślina z bujną koroną kwiatową (jedna rozeta wytwarza do ośmiu szypułek). Kwiaty są duże, osiągają 12 centymetrów średnicy, pomalowane na złote odcienie. |
| Burgunder | Wysokość rośliny od 50 do 60 centymetrów. Kwiatostany mają bogaty burgundowy kolor z żółtymi plamami. |
| Tokajer | Pędy wieloletniej rośliny wysokiej ozdobione są jasnopomarańczowymi kwiatami średniej wielkości. |
| Złoty gobin | Niski mocny krzak ma jednolity kosz. Kwitnie obficie przez całe lato. |
Kolczasty
Inna nazwa tego gatunku ma duże kwiaty. Uprawiany od 1812 roku. Roślina wieloletnia jest 75-centymetrową rośliną z długimi pionowymi pędami, które podczas kwitnienia mogą zepsuć się na boki, co wpływa na dekoracyjność gailardii. Dlatego krzewy potrzebują podwiązki do podpory. Liście o tym samym kształcie i kolorze co inne odmiany kultury. Mogą być owalne, wydłużone lub lancetowate. Krawędź płyty liścia jest często pełna, rzadziej ząbkowana. Powierzchnia jest bardzo owłosiona. Podstawowe liście są petiolate, a łodygi siedzące. Charakterystyczną cechą tej kolczastej odmiany są jasne duże kwiatostany, kontrastujące z zielonym tłem z jasnymi słonecznymi kolorami. Poszczególne kwiaty osiągają średnicę 12-14 centymetrów.
Najczęstsze odmiany:
| klasa | krótki opis |
| Dazzer | Kwiatostany w kolorze ciemnoczerwonym, bordowym. Końce płatków są żółte. |
| Virral Flame | Kwiatostany mają strukturę trzciny. Płatki są dwukolorowe - wzdłuż krawędzi są żółtawe, a rdzeń jest jasnoczerwony. |
| Mandarynkowa pomarańcza | Krzew rozprzestrzeniający się z czerwono-pomarańczowymi kwiatostanami. Płatki na końcach mają wyraźne wycięcia. Są ułożone w 3-4 rzędy. |
| Żółte oprogramowanie | Odmiana, której kwiatostany są w pełni pomalowane na jeden kolor, jest żółta. |
Uprawa Gailardii
Gailardia rośnie dobrze i kwitnie w słonecznych obszarach z suchymi, przepuszczalnymi dla wody, lekkimi, niekwaśnymi glebami bogatymi w próchnicę. Aby zapewnić zdrowy wzrost i obfite kwitnienie, gaillardia potrzebuje również dużo światła i wody.
Gaylardia może wcale nie kwitnąć w cieniu.
Gailardia rozmnaża się, dzieląc krzewy i nasiona. Pierwsza metoda jest odpowiednia dla starych krzewów, ponieważ kultura rośnie bardzo powoli. Podział odbywa się w maju lub jesieni, gdy tylko ostatnie pąki znikną, a skrzynie nasienne pozostaną na swoim miejscu.
Podczas rozmnażania nasion nasiona wysiewa się w maju. Pędy pojawiają się w 10-11 dni. Zanurz je w żłobkach lub zimnych szklarniach, gdy tylko kiełki zdobędą 2-3 liście. Późnym latem lub na początku września młode sadzonki sadzi się w stałym miejscu w ogrodzie kwiatowym, w odległości 20 centymetrów od siebie. Aby krzaki wydawały się bardziej bujne, 2-3 sadzonki sadzi się natychmiast w jednym otworze. W momencie lądowania ziemia jest hojnie aromatyzowana. Humus, popiół, kompost i porcja minerałów są umieszczane w dziurze. Rośliny nasienne kwitną dopiero w drugim roku życia. W jednym miejscu kwiat rośnie dobrze do 4-5 lat, a następnie należy go podzielić i przesadzić.
Podczas rozmnażania nasion kolor przyszłych kwiatów może znacznie różnić się od tych wyhodowanych na roślinie matecznej.
Care
Gailardia nie wymaga starannej opieki. Odwieczne potrzeby to tylko woda, rzadki górny ubiór, obowiązkowa podwiązka (dla wysokich odmian) i niezawodne schronienie na zimę.
Wiele odmian rośnie w imponujących rozmiarach dla rośliny kwiatowej. Mając wysokość 70-80 centymetrów, pędy często nie utrzymują swojej wagi i rozpadają się w różnych kierunkach, naruszając piękno ogrodu kwiatowego. Jako podpory stosuje się drewniane kołki lub łodygi innych, silniejszych roślin (na przykład irysów).
Przed kwitnieniem należy stymulować roślinę do budowania obfitych kwiatostanów.Najlepszym rozwiązaniem byłoby stosowanie nawozów mineralnych o wysokiej zawartości potasu. W okresie aktywnego kwitnienia i po nim do gleby dodaje się nawozy potasowo-fosforowe. Nawożenie azotem odbywa się natychmiast po posadzeniu młodych krzewów na terenie i podczas ich wzrostu. Szczególnie dobrze pod tym względem stosować próchnicę, kompost i napary z trawy. Ponadto przestają wytwarzać nawozy z zawartością tego pierwiastka.
Górny opatrunek ze świeżym obornikiem jest niedopuszczalny!
Gaylardiya pięknie kwitnie przez całe lato bez dodatkowego nawożenia. Ale jeśli chcesz cieszyć się pięknem frontowego ogrodu przez dłuższy czas, możesz zastosować sztuczkę - usuń wyblakłe pąki w odpowiednim czasie, w miejscu, w którym natychmiast utworzą się nowe kwiatowe jajniki.
Jedną z głównych zalet tej rośliny wieloletniej jest jej dobra odporność na zimę. Na zimę kwiaty nie muszą być wykopywane ani przesadzane do doniczek. Rośliny doskonale zimują na otwartym terenie. Jednak podczas mroźnych i nisko śnieżnych zim eksperci nadal zalecają przykrycie klombu liśćmi lub świerkowymi gałęziami, aby chronić kłącza przed zamarznięciem. Jesienią, przed nadejściem stabilnych przymrozków, wszystkie gałęzie są całkowicie odcięte, pozostawiając pnie 5-7 cm, a dopiero potem przykryte „kocem”.
Choroby i szkodniki
Najczęściej na gaillardię wpływają choroby grzybowe, w szczególności atakuje ją zgnilizna, mączniak prawdziwy, plamienie. Wszystkie infekcje pojawiają się z powodu niewłaściwego podlewania rośliny. Gaylardiya wymaga wysokiej wilgotności gleby, ale nie toleruje silnej wilgoci. Kwiaty należy często podlewać, ale oszczędnie, tworząc półwilgotność, ale nie stagnację wody.
Przy pierwszych objawach obumierania roślin konieczne jest podjęcie niezbędnych działań, aby uratować ogród kwiatowy z prędkością błyskawicy: odetnij wszystkie dotknięte liście i potraktuj krzaki dowolnym środkiem grzybobójczym (na przykład Skor, Topaz). Jeśli nie ma specjalistycznego produktu, odpowiedni jest zwykły nadmanganian potasu rozcieńczony wodą. Podlewanie przez kilka dni znacznie zmniejsza lub całkowicie zatrzymuje się. Po 4-5 dniach możesz zwilżyć glebę, podczas gdy naziemna część rośliny powinna pozostać sucha.
Mszycę uważa się za wroga niebezpiecznego dla kultury. Często ląduje na atakach mączlika. Ochrona kwiatów przed owadami pomoże w systematycznym opryskiwaniu środkami owadobójczymi, takimi jak Actellik i Decis, oraz tradycyjnymi wywarami piołunu, czosnku i łusek cebuli.
Zbiór nasion
Nasiona są zbierane z wyblakłych kwiatostanów. Zwiędłe pąki są usuwane z krzaka i inkubowane przez 2-3 tygodnie, aby dokładnie wyschły. Nasiona są przechowywane w papierowej kopercie lub pudełku do wiosny. Jednak przy wysiewie nasion należy pamiętać, że genetycznie przyszłe rośliny będą się radykalnie różnić od odmian.
Jeśli stare kwiatostany nie zostaną usunięte z krzaka, nasiona same rozprzestrzenią się na wietrze, a w przyszłym roku wykiełkują bez problemów. Grube pędy można przerzedzać lub sadzić w różnych częściach ogrodu.
Aby zdobyć własne słońce w ogrodzie, nie musisz naruszać praw fizyki. Wystarczy posadzić kolorowe gaylardii, które „oświetlą” dzielnicę swoimi jasnymi, różnorodnymi kwiatami przez wiele lat ozdobią to miejsce.
