Czarna noga jest bakteryjną chorobą grzybiczą, która objawia się gniciem szyi korzeniowej sadzonek. Wizualnie można zaobserwować przejaw czerni na nogach rosnących sadzonek i ich szybkie zniszczenie, dzięki czemu pęd nie może już rosnąć i umierać.
Spis treści
Opis
Podczas uprawy papryki choroba czarnej nogi najczęściej objawia się na etapie między pojawieniem się pierwszych pędów a formowaniem się 2-3 pełnych listków na łodygach. Często chorobę można podejrzewać na podstawie stanu liści, ale przyczyną jest już zniszczony korzeń w dolnej części łodygi.
Mikrospory niebezpiecznych grzybów zwykle pozostają w glebie. Nie boją się silnych mrozów, a po przetworzeniu martwych resztek zeszłorocznych plonów stosuje się osłabione żywe struktury. Szczególnym zagrożeniem są właśnie osłabione wschodzące sadzonki papryki, które należy chronić. Jednocześnie zdrowe, silniejsze rośliny nie są podatne na uszkodzenie czarnej nogi.
Proces zmiany czarnej nogi następuje przez system korzeniowy z wejściem do łodygi. Na tym etapie bakterie aktywnie wyciągają z rośliny wszystkie składniki odżywcze i soki. Jeśli temperatura powietrza jest wyższa niż 5 stopni Celsjusza, a sama gleba jest dość wilgotna, bakterie zaczynają się szybko rozwijać i namnażać, postępując geometrycznie. Optymalna temperatura wynosi około 25 stopni Celsjusza, a wilgotność powyżej 60%. Po zebraniu same bakterie pozostają żywe przez 4 lata.
Przyczyny pojawienia się czarnej nogi
Śmierć sadzonek papryki może wynikać z nieprzestrzegania zasad jej uprawy, a także z naruszenia wymagań dotyczących warunków przechowywania. Jednym z głównych powodów aktywnego niszczenia pędów czarnej nogi jest wyróżnienie:
- zanieczyszczenie użytej gleby;
- zbyt wysoka gęstość wysiewu nasion;
- nadmierna wilgotność gleby ze stagnacją wody;
- wadliwa wentylacja pomieszczenia i pojemników, w których uprawiana jest sama papryka;
- zbyt wysoka temperatura pokojowa;
- nagłe zmiany temperatury powietrza.
Proces niszczenia pędów po zakażeniu czarną nogą trwa z reguły około tygodnia.
Jak wygląda czarna noga?
Grzyby zakaźne są obecne w prawie każdej glebie i zaczynają się aktywować, gdy pojawią się odpowiednie warunki. Po zarażeniu sadzonek najpierw obserwuje się nabycie brązowego koloru przez podśluzówkowe kolano. Następnie dochodzi do przerzedzenia łodyg, których tkanki szybko miękną i stają się wodniste. W wyniku tego po 5 do 7 dniach rośliny po prostu opadają, jakby skoszone.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby z wyprzedzeniem i uratować sadzonki, należy codziennie codziennie dokładnie badać sadzonki, szczególnie część korzeniową. W końcu pierwsza pomoc na czas pomoże zatrzymać porażkę pozostałych pędów. Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest ciemnienie szyi korzeniowej sadzonek i ich stopniowe więdnięcie w słoneczną ciepłą pogodę.
Jak rozpoznać czarną nogę u sadzonek
Ponieważ źródło niebezpieczeństwa w postaci czarnej nogi żyje w ziemi, pierwsze porażki sadzonek pieprzu nie zawsze można natychmiast zauważyć. Ponadto sama choroba ma charakter ogniskowy i nie wszystkie sadzonki chorują w tym samym czasie. Po dokładnym zbadaniu rosnących sadzonek ważne jest, aby zwrócić uwagę na kolor i stan dolnej części łodygi.Pojawienie się ciemnych plam na nogach świadczy o samej chorobie, a także sama łodyga staje się miękka i wodnista.
Jeśli takie cechy zostaną znalezione, niezwykle ważne jest zbadanie tych pędów, które rosną w pobliżu uszkodzonego. Właściwa i terminowa uprawa pozwoli zaoszczędzić sadzonki i polegać na ich dobrej wydajności w postaci pięknych soczystych papryki.
Ochrona otworów przed czarnymi nogami
Jednym ze skutecznych sposobów ochrony roślin przed uszkodzeniem przez czarną nogę jest delikatne i jednocześnie proste hilling. Metoda jest następująca:
- Gdy tylko pierwsze kiełki zaczną pojawiać się na powierzchni gleby, podlewanie gleby ustaje na co najmniej 2–3 dni.
- Wystarczająco wysuszoną glebę należy ostrożnie poluzować, a rzędy sadzonek wyrzucają.
- Następne podlewanie odbywa się umiarkowanie i wyraźnie w utworzonych rowkach między rzędami sadzonek. Pozwoli to łodygom pozostać suchymi, a tym samym zapobiegnie rozwojowi istniejących bakterii w glebie.
Sam zabieg należy powtórzyć po 4 do 5 dniach, aż kiełki będą mocniejsze.
Jak radzić sobie z chorobą
Bardziej skuteczna niż jakakolwiek terapia jest tylko zapobieganie samej chorobie. Dlatego w swojej pracy warto stosować wysokiej jakości nasiona, a także zdrową nawożoną glebę. Jedną z ważnych wskazówek jest wysiew nasion nie wcześniej niż wskazano na opakowaniu. Taki błąd może prowadzić do obniżenia ich odporności, co oznacza, że pędy będą bardziej podatne na chorobę czarnej nogi.
Jako środek zapobiegawczy zaleca się również stosowanie specjalnych tabletek torfowych lub siewu przyszłych sadzonek w osobnych doniczkach lub innych pojemnikach. Jeśli pierwsze zmiany sadzonek zaobserwowano w ciemnych plamach i zniszczonych korzeniach, same rośliny należy całkowicie usunąć ze zbiornika. Po szczegółowym badaniu pozostałych sadzonek stosuje się jasnoróżowy roztwór nadmanganianu potasu w stosunku 3 g na 10 litrów wody, który stosuje się do traktowania gleby.
Alternatywnie można zastosować roztwór Fitosporyny (100 ml na 10 litrów wody). Sama gleba jest przez nią koniecznie podlewana, a rośliny również spryskiwane. Miejscowym zamiennikiem Fitosporyny jest 1% płyn Bordeaux. Ponadto należy posypać glebę mieszaniną przesianego popiołu drzewnego i siarczanu miedzi (odpowiednio 1 szklanka na 1 łyżeczkę).
Jeśli zakażenie zostanie wykryte w większości sadzonek, niezwykle ważne jest rozdzielenie wciąż zdrowych sadzonek w osobne zdezynfekowane pojemniki. Dotknięte sadzonki muszą zostać zniszczone wraz z glebą. Przesadzone rośliny umieszcza się w ciepłych warunkach o temperaturze co najmniej 18-20 stopni Celsjusza i umieszcza w cieniu światła słonecznego. Nowa gleba powinna wyschnąć przez kilka dni, a następnie jest traktowana fungicydem, na przykład Bactofit. Po 6-8 dniach kiełki powinny się zakorzenić i dopiero wtedy sadzonki są przenoszone do chłodniejszego miejsca.
Udowodniona skuteczność wyróżnia się także roztworem sody przygotowanym w stosunku 1 łyżeczki na szklankę wody. Muszą podlać glebę, ale dopiero po całkowitym wyeliminowaniu chorych sadzonek.
Zapobieganie
Jedną z ważnych cech choroby czarnej nogi jest szybkie rozmnażanie ze zwiększoną kwasowością samej gleby.W takich przypadkach zaleca się wstępne oczyszczenie gleby za pomocą:
- mąka dolomitowa;
- wapno;
- kreda;
- popiół z pieca.
Ponadto gleba, na której w ubiegłym roku rosła papryka, bakłażany lub pomidory, nie nadaje się do uprawy sadzonek. Lepiej jest dokonać wyboru na korzyść gleb, na których wcześniej rosły warzywa ogrodowe, takie jak pietruszka lub seler. Korzystna będzie gleba, na której w ubiegłym roku uprawiano fasolę lub groszek i musztardę liściastą.
Z obowiązkowych manipulacji gleba jest nawadniana wrzącym ciemnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu. W celu maksymalnego odparowania pojemnik jest przykryty folią ochronną. Siew nasion w tym przypadku odbywa się dopiero po całkowitym ostygnięciu gleby. Obróbka gleby siarczanem miedzi nie będzie zbędna.
Oprócz traktowania gleby i stosowania wysokiej jakości nasion, szczególną uwagę należy zwrócić na sterylność użytych nasion i staranne zbieranie samych sadzonek. Jeśli szuflady były już wcześniej używane, zaleca się ich dokładne umycie roztworem mydła lub innym roztworem dezynfekującym, a także dokładne spłukanie.
Należy również zrezygnować z niedojrzałego kompostu jako nawozu glebowego, ponieważ zapewnia on najlepsze warunki do zwiększenia aktywności zarodników grzybów.
Tworzenie mikroklimatu
W oparciu o cechy aktywacji chorób grzybowych w glebie należy z góry zadbać o stworzenie odpowiedniego mikroklimatu dla rosnących sadzonek. Przede wszystkim dotyczy to następujących zasad:
- produkt następnego podlewania sadzonek dopiero po umiarkowanym wysuszeniu gleby po poprzednim;
- podczas nawadniania woda powinna być kierowana na ziemię, bez wpływu na liście i łodygi;
- folia ochronna jest usuwana, gdy tylko pojawią się pierwsze kiełki, to tworzy niebezpieczny kondensat, zwiększa wilgotność i zapobiega nasyceniu sadzonek tlenem;
- rosnące sadzonki muszą być przeprowadzane w ciepłym miejscu z dobrym oświetleniem;
- aby nie dopuścić do zbyt gęstego siewu gleby, optymalna odległość wynosi co najmniej 0,7 - 1 cm.
Ponadto podczas nawadniania nie zaleca się stosowania nawozów azotowych. Prowadzi to do tego, że pędy są nadmiernie rozciągnięte i stają się cieńsze, a zatem bardziej wrażliwe. Nagłe zmiany temperatury są również niedopuszczalne.
Recenzje
Jekaterina Aleksandrowna, 48 lat
W celu zapobiegania chorobie czarnej nogi zaleca się stosowanie fungicydów, na przykład Fitolavin. Dzięki temu rozwiązaniu można przetwarzać nie tylko glebę pod sadzonki, ale także same krzewy. Narzędzie jest uniwersalne. Jedyne zastrzeżenie dotyczy konieczności wykonywania pracy 2–3 tygodnie przed przesadzeniem krzewów na stałym gruncie. Spośród badanych środków ludowych warto zwrócić uwagę na napar ze skórki cebuli i rozcieńczonego alkoholu w stosunku 1 do 10. Rozpylanie należy powtórzyć po 6 do 8 dniach.