Rosnący imbir w doniczce i opieka w domu

Imbir to roślina azjatycka o światowej popularności i unikalnym składzie chemicznym. Jednak pomimo popularności korzenia rzadko uprawia się go w pomieszczeniach, obawiając się, że imbir nie rośnie dobrze w domu i jego wyhodowanie zajmie dużo czasu i wysiłku. Ale w rzeczywistości jest dość bezpretensjonalny i odporny na różne choroby i szkodniki.

Charakterystyka imbiru halowego

Ginger jest członkiem rodziny Ginger, pierwotnie pochodzącej z lasów tropikalnych Azji Południowej. Pod względem cech zewnętrznych imbir jest podobny do wysokiej dziko rosnącej trawy lub trzciny rzecznej. Pomimo światowej popularności kultury kłącza, niewiele osób rozpoznaje roślinę po jej wyglądzie, ponieważ większość ludzi zna tylko korzeń. Tak popularna przyprawa - korzeń imbiru - jest tak naprawdę podziemnym pędem, którego kształt dość często przypomina ludzką dłoń ze skróconymi lub skręconymi paliczkami.

Kwiat ma fałszywie wyprostowaną łodygę o wysokości do 100 cm. Wysoką łodygę tworzą naprzemiennie rozmieszczone zielone liście lancetowate o solidnych krawędziach i ostrym wierzchołku. Blachy w kształcie serca są skręcone w rurkę.

Na krótkich szypułkach rośliny znajdują się kwiatostany w kształcie kolca, składające się z zygomorficznych kwiatów o czerwono-fioletowych odcieniach. Zielony kubek kwiatu składa się z pięciu połączonych działek. Owocem rośliny jest trójdzielne pudełko z nasionami. Każda część imbiru ma przyjemny cytrusowy aromat i jest jadalna.

Rosnący imbir z korzenia w domu

Przy odpowiednim wyborze materiału do sadzenia, uprawa imbiru w doniczce jest dość prosta.

Wybór korzenia

Możesz kupić kłącza rośliny w sklepie spożywczym lub supermarkecie. Korzeń powinien mieć zdrowy i soczysty wygląd. Przydatność korzenia do sadzenia może być określona przez jego gładką powierzchnię, bez uszkodzeń lub śladów aktywności owadów.

Suchy korzeń nie nadaje się również do ukorzeniania. Ważnym kryterium wyboru żywotnego korzenia jest obecność bocznych pąków na jego powierzchni, które wyglądają jak oczy ziemniaków.

Przygotowanie

Po zakupie korzenia nie zaleca się natychmiastowego sadzenia go w ziemi, ponieważ jego boczne pąki są w spoczynku. Ciepła woda obudzi się i pobudzi imbirowe oczy do dalszego wzrostu pędów. Do przebudzenia wystarczy umieścić materiał do sadzenia w ciepłej wodzie na kilka godzin. Taka manipulacja może również ożywić lekko wysuszony lub powolny korzeń.

Ścinany korzeń rośliny sadzi się w ziemi. Zgodnie z zaleceniami ogrodników korzeń należy pokroić w zworki. W celu dezynfekcji miejsc skaleczeń należy leczyć węglem drzewnym lub lekko różowym roztworem nadmanganianu potasu.

Lądowanie

Korzenie rośliny aktywnie się rozszerzają, dlatego do ich pełnego rozwoju potrzebne są zbiorniki z szerokim dnem. Jednak podczas uprawy kwiatu do celów dekoracyjnych konieczne jest wybranie pojemników z wąskim dnem. To ograniczenie jest zachętą do tworzenia kwiatostanów.

Etapy sadzenia korzenia w ziemi:

1. Umieść 3-4 cm warstwy drenażowej na dnie garnka. Do odwadniania można stosować kamyki, keramzyt, drobny żwir lub wióry cegłowe.
2. Na wierzchu warstwy drenażowej posyp mieszankę gleby darniowej, piasku i próchnicy liściastej, pobranych w równych proporcjach. Do ziemi można również dodawać złożone nawozy zaprojektowane specjalnie dla roślin okopowych.

   

   

   

3. Zwilżyć glebę.
4. Połóż kawałki kłącza na ziemi, podnosząc oczy.
5. Delikatnie wepchnij podziemne pędy do gleby, aby punkty wzrostu (pąki) wzniosły się nad powierzchnią ziemi.
6. Wlej roślinę ciepłą wodą.

Jeśli wszystkie zalecenia są przestrzegane, pojawienia się pierwszych pędów można oczekiwać już 14 dni po posadzeniu. Możesz sadzić korzenie w glebie o każdej porze roku, ale hodowcy kwiatów zalecają to zrobić w drugiej połowie lutego, aby wiosną uzyskać sadzonki.

Uprawa imbiru z nasion doniczkowych

Wyhodowanie rośliny z nasion jest dość trudne, zajmuje nie tylko dużo czasu, ale także siły. Z tego powodu ta metoda uprawy jest rzadko stosowana, preferując rozmnażanie przez podział kłącza. Ponadto uprawiany imbir w pokoju nie wytwarza nasion, więc można je kupić tylko w specjalistycznym sklepie.

Do siewu nasion należy przygotować płytki pojemnik z szerokim dnem i wypełnić go lekką i luźną glebą zmieszaną z próchnicą. Nasiona wysiewa się w wilgotnej glebie w odległości od 3 do 5 cm od siebie. Następnie nasiona posypuje się cienką warstwą gleby i przykrywa polietylenem z małymi otworami.

Obecność otworów zapewnia dobrą wymianę powietrza. Sadzonki muszą być okresowo wentylowane poprzez usunięcie polietylenu. Zaleca się zwilżyć glebę z oprysku, aby uniknąć gnicia nasion.

Przy odpowiedniej pielęgnacji pierwsze pędy pojawiają się w ciągu 2-4 tygodni. Po pojawieniu się kiełków znika potrzeba schronienia. Pielęgnacja kiełków obejmuje tylko okresowe nawilżanie i spulchnianie gleby. Silne kiełki można sadzić w doniczkach.

Opieka domowa

Uprawa kwiatu w pomieszczeniu ma swoje niuanse i trudności, z którymi warto się zapoznać, w przeciwnym razie mało prawdopodobne jest, aby wyhodować piękny i zdrowy imbir.

Gleba

Konieczne jest wybranie luźnej, lekkiej i żyznej ziemi. Roślinowi trudno jest rosnąć w gęstej glebie; ponadto gleba taka nie przepuszcza dobrze powietrza, co może prowadzić do próchnicy korzeni. Możesz użyć gleby do upraw ozdobnych z dodatkiem dużej ilości nawozu do roślin okopowych. Mieszanka piasku, gleby darniowej i próchnicy z opadłych liści nadaje się również do uprawy kwiatu.

Oświetlenie, temperatura i wilgotność

Imbir rośnie dobrze w jasnym rozproszonym świetle lub w półcieniu. Jak większość roślin, nie toleruje bezpośrednich promieni UV. Naturalnym środowiskiem imbiru są lasy tropikalne, dlatego roślina powinna być utrzymywana w ciepłym klimacie o wysokiej wilgotności. Latem kwiat musi być przechowywany w temperaturze od 28 do 32 ° C.

Zimowe warunki temperaturowe zależą od tego, czy kwiat będzie w trybie uśpienia, czy nie. Roślina w stanie uśpienia musi być przechowywana w temperaturze od 10 do 15 stopni. Jeśli kwiat będzie uprawiany w trybie standardowym, temperatura w miejscu jego zawartości powinna wynosić 18-20 ° C.

Optymalną wilgotność kwiatu można uzyskać przez codzienne spryskiwanie jego liści. Opryskiwanie odgrywa ważną rolę w sezonie grzewczym, ponieważ urządzenia, które ogrzewają powietrze, suszą je dość mocno. Nie trzeba spryskiwać kwiatu „śpiącego”.

Podlewanie i karmienie

Konieczne jest regularne i obfite podlewanie rośliny, zwłaszcza jeśli jest ona w fazie aktywnego wzrostu lub tworzenia szypułek. Jednak nalewanie imbiru nie jest tego warte, nadmiar wilgoci doprowadzi do gnicia korzeni. Gleba, na której rośnie kwiat, powinna zawsze być lekko wilgotna, ale nie wolno dopuścić do zastoju wilgoci w ziemi lub na palecie. Poluzowanie gleby po każdym nawadnianiu pozwoli uniknąć stagnacji cieczy w glebie.

3-4 tygodnie przed uschnięciem ziemskiej części kwiatu, która występuje pod koniec lata, częstotliwość podlewania powinna być zminimalizowana. Zmniejszenie podlewania da impuls do wzrostu masy korzenia.

Od wczesnej wiosny do uschnięcia liści kwiat wymaga dodatkowego nawożenia co 14 dni. Jako górny opatrunek zaleca się stosowanie nawozów organicznych i mineralnych na przemian z potasem, fosforem i azotem.

Kwitnienia

Wewnątrz imbir kwitnie niechętnie, ale jeśli zapewnisz roślinie odpowiednią pielęgnację, nadal będziesz mógł cieszyć się jej kwitnieniem. Jednak nie warto oczekiwać, że imbir zakwitnie w pierwszym roku po posadzeniu, ponieważ tylko dorosłe osobniki kwitną w wieku powyżej 3 lat.

Podczas uprawy kwiatu do celów dekoracyjnych należy go sadzić w małej doniczce, ponieważ wąski pojemnik spowalnia rozwój systemu korzeniowego i stymuluje kwitnienie. Kultura dekoracyjna nie jest również zalecana do ponownego sadzenia przez 3 lata po pierwszym sadzeniu. Aby roślina zakwitła, musi być przechowywana w ciepłym, prawie gorącym pomieszczeniu o wysokiej wilgotności.

Przycinanie

Przycinanie imbiru jest tego warte tylko wtedy, gdy celem jego uprawy jest uzyskanie przydatnego kłącza. Okresowe przerzedzanie liści pozwoli kwiatowi skierować większość sił na wzrost i rozwój pędu podziemnego.

Zimowe przygotowania

Konieczne jest tylko przygotowanie się do zimowego imbiru, który jest uprawiany jako kultura dekoracyjna. Przygotowanie na chłodne dni polega na usunięciu zwiędłej ziemi i przeniesieniu doniczki do pomieszczenia o temperaturze powietrza w zakresie od 10 do 15 ° C. Kwiat będący w stanie hibernacji należy okresowo zwilżyć, aby uniknąć głębokiego wysuszenia glinianego podłoża.

Choroba i leczenie

Imbir jest odporny na różne choroby i szkodniki, jednak niekorzystne warunki przetrzymywania znacznie ograniczają jego funkcję ochronną. Suche powietrze w pomieszczeniu, w którym znajduje się kwiat, powoduje pojawienie się przędziorków na roślinie.

Owad pozostawia cienki filament przypominający pajęczynę, który jest łatwy do zauważenia podczas opryskiwania liści. W wyniku życiowej aktywności pasożyta imbir blednie, a na jego liściach pojawiają się kropki, które później zmieniają się w duże żółte plamki. Traktowanie kwiatu środkami owadobójczymi pomoże pozbyć się pasożyta.

Często rosnące pytania

Imbir zaczął uprawiać w domu nie tak dawno temu, dlatego wielu hodowców kwiatów często zadaje pytania dotyczące niuansów dbania o kwiat w pomieszczeniu.

Imbir jest nie tylko użyteczny, może być uprawiany w pomieszczeniach jako roślina ozdobna i zachwycać przyjemnym aromatem cytryny, a nawet kwitnieniem. Będzie doskonałym dodatkiem do każdej kolekcji kwiatów.